Από το 2005, δημιουργώντας το τμήμα Ουροδυναμικών μελετών στο μαιευτήριο Λητώ αλλά και στη συνέχεια στο τμήμα Διαταραχών Πυελικών Διαταραχών Πυελικού Εδάφους και Ουροδυναμικής Μελέτης στο νοσοκομείο ΙΑΣΩ, όπου από το 2022 επιφορτίζεται της ανάπτυξής του ως υπεύθυνος, συνεχίζει να ασκεί την ιατρική τέχνη με σεβασμό προς την γυναίκα.
Έχει συμμετάσχει και παρουσιάσει εργασίες, σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια ως προσκεκλημένος ομιλητής, κι έχει συγγράψει εργασίες σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά, όπως κι ένα βιβλίο.
Μιλά Αγγλικά και Γαλλικά.
Είναι παντρεμένος και πατέρας μίας κόρης. Διατηρεί ιατρείο στην Β. Σοφίας, αλλά και στο Μπατσί της Άνδρου.
Δυο λόγια για τον Ιατρό...
Ο Νικόλαος Καζανάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1968, κι έζησε τα πρώτα παιδικά του χρόνια στην Καλαμάτα. Είναι γιος του Επαμεινώνδα Καζανά, μαιευτήρα-γυναικολόγου από την Καλαμάτα και της Καίτης Τούντα-Καζανά, μικροβιολόγου-βιοπαθολόγου από την Άνδρο.
Στην Αθήνα, εγγράφεται για τα υπόλοιπα χρόνια της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης στα εκπαιδευτήρια «Ι. Μ. Παναγιωτόπουλος», και με εισαγωγικές εξετάσεις συνεχίζει τις δευτεροβάθμιες σπουδές του στην ελληνογαλλική σχολή Lycée Leonin. Το 1986 αριστεύοντας στις πανελλήνιες εξετάσεις γίνεται δεκτός στην Ιατρική Σχολή του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και το 1993 ομνύει στον Ιπποκράτη πως θα ασκήσει την Ιατρική τέχνη σύμφωνα με τις επιταγές και τις αξίες του. Ακολουθεί η στρατιωτική θητεία ως ιατρός μονάδας στην Λέρο κι η υπηρεσία υπαίθρου στην Καστανιά Καλαμπάκας (1994-1996). Αυτή η άγουρη άσκηση της Ιατρικής θα του επιβεβαιώσει την ορμέμφυτη επιθυμία του να ακολουθήσει τα πατήματα του πατέρα του και ξεκινά την ειδικότητα της Μαιευτικής -Γυναικολογίας. Πρώτος σταθμός το Σισμανόγλειο νοσοκομείο, το 1997, όπου αρχίζει την εκπαίδευσή του στην Γενική Χειρουργική, για να συνεχίσει το 1998-1999 στο Θριάσειο νοσοκομείο, ως ο πρώτος ειδικευόμενος της Μαιευτικής -Γυναικολογίας, την ίδια εποχή με την ανάληψη της διδακτορικής μελέτης από το τμήμα Φαρμακολογίας και την Ά Πανεπιστημιακή Μαιευτική και Γυναικολογική κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών. Θα ακολουθήσει η εκπαίδευση στο Ην. Βασίλειο, περνώντας διαδοχικά από το 1999 έως το 2003 από τα Medway Maritime Hospital NHS στο Kent, Royal Infirmary Hospital NHS στο Bradford, St James University Hospital στο Leeds, Whittinghton University hospital UCL, στο Λονδίνο, αρχικά ως εκπαιδευόμενος και μετά ως επιμελητής, όπου θα έχει την τύχη σε μεγάλες μαιευτικές μονάδες να ασκηθεί στην διαχείριση περιστατικών κύησης υψηλού κινδύνου.
Από το 2003 και μετά τη λήψη του τίτλου της ειδικότητας, θα αφιερωθεί στην Κολπική Χειρουργική και Χειρουργική Πυελικού Εδάφους και την Ουρογυναικολογία, συνεχίζοντας την εκπαίδευση και την ερευνητική του δουλειά στην μελέτη των πυελικών πλεγμάτων, ως Research Fellow, στα νοσοκομεία Benendeen Ch. Hospital στο Kent, Hopital Jeanne de Flandre στη Lille της Γαλλίας και στο Στρασβούργο – IRCAD.
Η φιλοσοφία μας
Κατά τον Ιπποκράτη, «παν το πολύ τη φύσει πολέμιον» ή αλλιώς, «οτιδήποτε υπερβολικό είναι ενάντιο στη φύση». Η προσωπική μου φιλοσοφία έγκειται στο να επιδιώκω να εξασφαλίζω το κάλλιστο αποτέλεσμα για τις ασθενείς μου με την μικρότερη και λιγότερη τραυματική παρέμβαση στο σώμα τους.
Η σύγχρονη χειρουργική τέχνη επιδιώκει τις μικρότερες τομές, την μικρότερη δυνατή έκθεση της κοιλιάς στο εξωτερικό περιβάλλον. Έτσι, επιδιώκεται το ίδιο αποτέλεσμα, με μικρότερη νοσηλεία, ταχύτερη αποκατάσταση, μικρότερο τραυματισμό και ελάχιστο πόνο. Η κολπική χειρουργική και η λαπαροσκοπική χειρουργική εξασφαλίζουν αυτόν τον στόχο, γι’ αυτό και τις προτιμώ για τις ασθενείς μου ως την πρώτη θεραπευτική επιλογή.
Ο μαιευτήρας οφείλει να αφήνει υπομονετικά το χώρο στη Φύση, υποστηρίζοντας τον τρόπο με τον οποίο φέρνει στο φως τη νέα ζωή. Καθώς η μητέρα γεννιέται μαζί με το παιδί της, είναι άτοπο, πλέον, στις μέρες μας, άκριτα και χωρίς μαιευτική ένδειξη, να στερείται τη χαρά της επιβράβευσης να ολοκληρώνει από μόνη της τον τοκετό της. Ιδίως, τώρα πια που αυτό μπορεί να γίνει χωρίς πόνο.
Όταν ο ιατρός σέβεται την μακραίωνη φυσική εμπειρία, ακόμα κι όταν απαιτείται η παρέμβασή του, σύμφωνα με την εξέλιξη και τις επιταγές της σύγχρονης επιστήμης, τότε αυτή είναι νηφάλια, επιτυχημένη και με ευγνωμοσύνη αποδεκτή κι από την ίδια τη Φύση.